Yüksek yerden düşmüştüm
Yolda yuvarlanmıştım
Geldim aradım seni, aştım duvarlarımı
On yıldır görmedim seni
Evine çağırdığında beni
Gece vakti tüm fıskiyeler havalanmıştı

Yürüdüm bir taksi tuttum
Saat on iki diye kendime şaştım
Kapıyı açtığında
"Panaromica coma di hellfire"

Konyak ve kahve sevişecek mi
Aşkı bizi delirtecek mi
Yanan odunların çıtırtısı bizi çıldırtacak mı
Aramızda aşk olacak mı
Serseriliğim seni boğacak mı
Kirpiklerim kalbine oku saplayıp orada kalacak mı
Beni allayıp pullayacak mı
Çocuğumuz olacak mı
Benim için gökyüzünden yıldızları toplayacak mı

Nayır nayır nolamaz nayır
Sen o yollara düşerken ben dönmüştüm
Nayır nayır nolamaz imkansız
Ben bu oyunlara doymuştum
Nayır nayır nolamaz nayır
Bu son değil sadece bir başlangıç
Nayır nayır nolamaz imkansız
Ucuz romanlarda bile olmaz böylesi

Bence sen de bana boş değildin
Sönmüş ateşi yakmıştın
Azerbeycan televizyasını açtığında
Mene könül koymuştun
Arzular dipten gidiyordu
Dudaklarım ateş yanıyordu
Ocakta kahve pişiyordu
Döndüm arkama baktım
Bıçağı yerinden çektim
Boynunda şöyle bir gezdim
Eğer beni incitirsen sonun olurum senin