Tam ona sarılırken gördüm pencereden
Gülünecek ne vardı, gülüyordun ya öperken
Bu gece seninle olalım canım derken
Sildim seni o an kalbimden

Neydi kopan içimden
Yıllar zincirinden
Öldüm sanki yaşarken
Kaçtım hemen o sahneden

Kendimi buldum ben çalıştığım bu yerde
Azalır acılar da belki gitgide
Uykusuz her gece bu soğuk kahvede
Sabahlarım bazen günlerce

Rüyalarıma gelme diye
Uykusuz her gece, yorgunum ölesiye
Unutur muyum seni yorulsam her gece
Masada boş bardaklar

Kirlenmiş tabaklar
Çoğalıyor önümde bitmesin sabaha kadar
Yakmıyor elimi artık bu kaynar sular
Yoruldukça kaybolur acılar