Editör yok.
Kır evinin verandasında bir rüzgar gülüne rastladım İnsanmışcasına konuşmaya başladım Dedim, benim kadar yalnızsan Tek gecelik bir aşksan Omuzlarına abanan Bir anıdan kaçıyorsan Dibe vurduysan yada hala düşüyorsan Bir yaz günü Hiç bu kadar üşüdün mü? Rüzgar gülü Hiç ölümü düşündün mü? Hayalimdeki adsız kadın Sanki ağzımda tadın Eminim ki sen de hep kendini aradın Evimin yolu beni unutmuş otellerin soğukluğunda... Tüm bu garip duygular Bir tür iç kanama
infomuzikdefterim.com
@muzikdefterim
Hiçbir sanatçıyı takip etmiyorsunuz.