Verse 1

Yine kızarıyor sigaramın ucu
Görünmüyor hayallerimin ucu bucu
Haydi ver sevinci,hüznü bir bebek gibi kollarıma
Sular dök beni bekleyen yollarıma
Ben birazdan yolcuyum
Yeditepenin etrafı misk-i amber rahiyası
Yanımda güzeller güzelinin has salihası
Şu içimde yılların bıraktığı atıklar
Ve bana eşlik eden binlerce ses var, Kısılmasınlar onlar!
Ey Yolcu dostum!
Ayakların rehberindir senin dostun soğuk esen yellerdir
Tüm insanlık senin gözünde eldir.
İçecek suyun gözlerinden taşan seldir.
Bu ödenecek bedeldir.
Gücümün yettiğince öcümün ağırlığınca sözümün kuvvetince çabalarım.
Gidilebilecek en uzun yollara kendimi hazırlarım
Bu mecazlardan geçip en hakikiye gidelim
Cemal-î bakemâle seyredelim

Nakarat

Ulaşılacak saadete kaç kapı daha var
Açtım açtım kapıları girdim
Bomboş evlere vardım
Yardım lazım bana şansım yaver
Sanmaa,Hiç hoş değil gördüklerim ammaa
Emin değilim herşey muamma

Verse2

Ortalarında biyerlerdeyim ömrün bana göre
Belki yarına varmam mucize
Şu anın değeri varya diğerlerinin değersizliğini anlatmam angarya
Zamana göre değişir değişmeyecek sandığın (Kastır!)
Oyun ve sanki hiç sona ermeyecek sandığın
Aynı ılık çorbaydı oysa ekmeğini bandığın
Duydukça soğur herşey soğudukça ölür ateş
Kovdukça varır şeytan,vardıkça kişner küheylan
Ve sonbaharda ölmekte kış canlanırken
Ve ilkbaharda terketmekte yaz efillenirken
Biri ağlayarak başlar hayata rahmetlen
Bir veda eder gülmeyi öğrenmeden.
Bu aciz benzetmeler olmasa bakacak aynam olmazdı
Kendini görebileceğin başka bir yer varmıydı (Söyle!)
İnsan kadar kendine güvenen bir aciz görmedim
İnsan kadar nankörünü bahsettiğiniz kedilerde bile görmedim
Ben hayatı terazimde tarttım arazimde güneşe yüzümü dönüp yattım
Oysa güneşi bile söndürdü üzüntüler
Neyse boşver deyip arkalarına bakmadan yürüdüleeeer.

Nakarat
Ulaşılacak saadete kaç kapı daha var
Açtım açtım kapıları girdim
Bomboş evlere vardım
Yardım lazım bana şansım yaver
Sanmaa,Hiç hoş değil gördüklerim ammaa
Emin değilim herşey muamma