İlham al bu sözlerin sahibi bir Hamal
varlığı hayal kahramanı olmak istediğim bir masal var
düşündükçe sulara batar benim sal kader beni sal.
Marifetle erir gönlüm
Gördüm benim benim gören gözüm parçalar ya gönlüm
avuçlarımda göğe doğru tuttuğum dualarım
ve ömrüm yetmez dilemeye özrüm
Bak bataklıklar üzeri ne kadar da parlak
bakta gör burdan her tarafta güzel yüzlü tuzak
gökyüzü ne kadar yakın arşı Azam ne kadar uzak
kendine yaptıkların ve kattıkların ne kadar vasat
Evet bu bir aşk şarkısı
evet bu bir kalp ağırısı
evet bu namelerde yanan var en derinden
ah bir bilsen içimdeki alevi bir görsen
Yanlız harbin çocuklarını taşladınız öldüler
sapanla avlanan kuşlar can çekişerek öldüler
Gözler ayrı düşeni dudaklar cümleden düşürdüler
düşenin dostu olmadı hiç.

[nakarat]
Düşenin dostu olmaz
bunu böylece bildim
inanmasam olmaz

Ölüm allahın emri ankebutta belli
emre tutuşturdu sago en güzel delili
delillerim ve deliliyim Beni Bu yaşıma getirdi
sen köşene çekil düşün seni bu hale neler bitirdi
Başta tertemiz sudur yaradılış
gün geçtikçe karmakarışır
durgun sular ani bulanır
ilk başlarda suya bakarsan ayı ve güneşi saf görürsün
sonra güneş gider ay kalır üzülürsün
düşmanın buzunda donmaktansa dostun güneşi yaksın içime
alınan her nefes soluk yeniden yaşama dönmek gibi
kefene sarılı tütüne benzerim
uçar dumanım aniden uçar bu ruh bedenden
Bu ruh bedenden uçar geride kalanlar açar
çarkıfelek yaman döner ben solar sen açar
onlar kalır sen göçer menzilimiz farklılaşır
çok geç olmadan açıl gözüm açıl

[nakarat]
Düşenin dostu olmaz
bunu böylece bildim
inanmasam olmaz