Sevgilim her sabah hüzünle başlar
Her gece uzun soğuk üşüyorum
Ne zaman biter bu hasret
Ne zaman diner bu özlem dön artık..

Şu an son mektubun elimde
Göz yaşların da var üzerinde
Yazarken ağlamışsın sevgilim
Dayanmaz buna yüreğim

Aklımda son veda günü
Duruşun bana bakışların
Gözlerinden dudaklarından öperim seni öperim

O tatlı hem acı sözlerin satırların
Okurken ağladım yüreğime sakladım
Ne olur üzülme mutlaka döneceğim
Sevgimiz uğruna yaşıyorum ayaktayım...