Ölümünü düşünemeden
Şehrine yağmuru getiremeden
Dudaklarına yine dokunamadan
Yaşamak çok zor

Geri geri yürüyorum ben
Kalbine tekrar dönemiyorum
Öpemiyorum, yüzüne bakamıyorum
Bir yaprak gibi dökülüyorum

Yüzüne baharlar doğdu
Topraklar dokundu tenine bu gece
Ölüm kokar hatıralarım
Doğrular beni kandırıyor yine

Kelimeler siliniyor kendiliğinden
Artık yalnız kalamıyorum
Korkuyorum aklımı kaybediyorum
Daha fazla şarkı yazamıyorum

Kayboluyor hatıralarım
Gençliğim, çocukluk anılarım
Bir boşlukta rüyalar görüyorum
İstemediğim birine dönüşüyorum

Yüzüne baharlar doğdu
Topraklar dokundu tenine bu gece
Ölüm kokar hatıralarım
Doğrular beni kandırıyor yine