Bir soluk al
Anla biraz yani kafayı çalıştır
Özgürlük iste, biraz da mavi
Şekli şemali sever bu ahali
Yani hep lüks yaşam ister ve yapar mesai

Tüket tüket tüket fedai
Alnına yazılmış kırmızı rujla enayi
Kimisi meta olur ruhu çeker vebali
Kimisi bağcılar ı sanabilir havai

Bu gerçeği gösteren bir kıta
Işığı götünden çıkar bak olabilirsin star
Burası dünya sen de kirli ırk
İnternetten alıcı buluyor yaptığın her mallık

Metalaştık
Yine benim kafa kaçtı
Karanlıkta kalma diye perdelerini açtım
Ve hiç doymayınca kurallarına sıçtım
Banka soydum senin için ve mahallende saçtım

Yine doyar gibi yap hadi parayı al
Yine utanma la her gün paraya tap
Bir kere doy da kaldır hadi parayı saç
Kafada doy, hadi parayı saç

O parayı al, o parayı saç

Sonra
Soyutlan tüm herşeyden
Doymayanlar etrafını sarmadan gel
Bu boyutlar eşyalardan arınmış
Sahipsiz, öylece sürükleniyor

Ne hiç bir şey bana sahip
Ne de ben bişeylere
Olduğum kadarım lehn
Hislerime yetişmeye
Çalışmakla geçiyor ömrüm
Doymayandan bıktım mı gönlüm
Diye sorsam kalbim durur

Yazdım bunu
Bu utanmaz açgözlülük hayatın kamburu
Aşk boğuldu mu
Herkes soyundu mu
Leyn çıplakların kervanı yola koyuldu mu he

Yemekten bıkmaz
İster herşeyi ve istemekten bıkmaz
Fazla dersin hayır az der ve susmaz
Gözleriyle kusar ve asla doymaz

Her şeyin fazlası, dünyanın fazlası
Evrenin fazlası, mahallenin kazması
Bu doymak bilmez güruha
Biliyorum yetmez bu sözlerin bu kadar kalması ama

Yine doyar gibi yap hadi parayı al
Yine utanma la her gün paraya tap
Bir kere doy da kaldır hadi parayı saç
Kafada doy hadi parayı saç

O parayı al, o parayı saç

Sonra
Soyutlan tüm herşeyden
Doymayanlar etrafını sarmadan gel
Bu boyutlar eşyalardan arınmış
Sahipsiz, öylece sürükleniyor