Ne yeni güne uyanmak
Ne de hayat endişesi
Daha da kötüsü var
Su bile sensiz içilmiyor
Nefes alışlarım
Gündelik telaşlarım
Sohbeti hoş arkadaşlarım
Sensiz çekilmiyor
Ne kadar hoştu
Aydınlık bazen loştu
Kaçan hiçbir şey yoktu
Neden bu kadar koştuk
Söz bi daha kırmam seni
Üzerine titrerim ilk günkü gibi
Anladım ne çok sevmişim seni
Orta yolu buluruz
Gel yeter ki..