Boynuma saplanmış partikülleri
O geçen kara günlerin
Dolanır dara
Düğümlenir hep içimde bir şeyler
Sana sürüklenir

Dilerdim sarar göğün bizi ki
Destanlar masallar sana büyülenir
Bir şenlikti içinde yaşadık ölüm
Eminim, gözümle gördüm

Onlarca sayfa
Yazılmış çizilmiş
Okursan fayda

Dönülmez yoldan
Yüzyıllık yalnızlık
Yüzyıllık ikrar ki
Ne paklar bizi bul
Kim bizi saklar

Yüzyıllık endişe
Yüzyıllık hınçtan
Karardım kaldım
Bir güneşti söndü
Eminim, gözümle gördüm

Bir kötü haberdi
Sanki dün gibiydi
Ne desem olmaz
Herkesin hakkıydı
Gönlünce yaşamak, özgürce solmak

Öylece kalmıştım bir parça ümitti
Gelmedin asla
Bir ağaçtı altında bekledim söğüt
Eminim, gözümle gördüm

Düşersen düştün
Yalnızsın seyrinde, üşürsen üşü
Kenarda çürü
Görmemiş kimse, bir kimliksiz yüzün
Bu kanlı düğün
Gezdim bir dolandım nehrinde yüzdüm
Bu dünya müşkül
Eminim, gözümle gördüm

Sonra geç olacak
Ölüm ve yaşam hep kardeşti bilhassa
Barıştan yanalar içimde şarkılar
Kar kıştan bu yana

Özlemin yeri yok
Ne kerpiç evlerde ne de rezidansta
Yakılmış yıkılmış köşkü
Eminim, gözümle gördüm

Bak, düştü gece
Düşürme yüzünü, yok cürmün sebep
Ne çok sürmüş, evet
Sökülmüş etten, sepetin
Düşlerden dökülmüş yerde

Kesmişsin umudu sümbülden gülden ki
Kapının önüydü süpürsen etsen
Bakarsın çıkar da dönerler bir gün
Olmuştu, gözümle gördüm

Her şeyin derininde kaldım
Yüzeyimde baldıranlar
Kodlar kodlar
Beynimde kazınmış kodlar

Bir hüzündür karnımda hayat
Bu bak bir lüzumsuz bu çorba doymam
İçmedim, yok oldu gözüm
Eminim, gözümle gördüm

Düşersen düştün
Yalnızsın seyrinde, üşürsen üşü
Kenarda çürü
Görmemiş kimse, bir kimliksiz yüzün
Bu kanlı düğün
Gezdim bir dolandım nehrinde yüzdüm
Bu dünya müşkül
Eminim, gözümle gördüm