Yere düşen bir yaprak, yara gibiyim
İçinden çıkılmayan kara deliğim
Bugün ayın kaçı, saat durmuş sanki
Yalanı dolan geçe

Şehirde hoca yok, ders boşmuş gibi
Kendine bulaşan bir suçmuş gibi
Gezdim sokak sokak elde kırık bir kalp
Ağladım hiçliğime

Bulur mu izini çalsa kapımı
İkametim hüzün, sokağım acı

Gözüme baka baka kandırdın beni hayat
Düşürdün saçıma erkenden beyazı
Yerine koyamadım sevemedim kimseyi
İçimden sökemedim onun yasını

Başımı bile bile ateşe attın ama
Bilesin bir ömür yakanı bırakmam
Bir daha buralara sakın ola uğrama
Aşk seni tanımam