Aşkı bilen muhtaç olmaz unutmaya
Alışacak elbet yüreğin kendini avutmaya
Aksın zaman bırak bulaşma her şeye
Ördün ağları sormadan daha neden bu inziva

Zor değilim anlayana
Yetmez ışığın yetmez ki bana
Önce yan sönmeyecek gibi sev
Sonra alıştır karanlığa

Sende ne yük ne kalp yarası var
Bir gel de acımı tat göreyim
Kurduğun hayalin ne önemi var
Ben hep hazır bir köleyim