Seni kaybetmeyi ne çok istedim
Ama yüreğim vermez
Bu acım kadar hiçbir şey büyük olamaz
Ama git gide kayboluyor

Bir adım bana gel ya da kendine git
Ama sussun bu beden
İnsan boş yere felsefe yapmayı
Ne çok seviyor

Yeni fark ettiğim ama
Kaç seneden beri bir güzel anım yok
Git gel boşa dön, yeniden başa sar
Buna fazla zamanım yok

Bir adım geliver yeniden gülüver
Bana kelimeler coşsun
Ben sabrederim ama
Sen sevgi kadar isyan dolusun

O derin yeşil su gözlerin batsın ya da ben
Beni kaybeden vicdansız utansın
Bir ömür peşinde pervane gibi bu beden
Beni sevmeyen o kalpsiz utansın

Çıldırdım kendimi yollara attım hüzünden
Aşkın bana tek yararı bu
İnsanlar ayrılıyor hep bu kavga yüzünden
Benden seni koparan da bu
Ayrılmayalım