Hasret beni yordun sanma
Sancım diner elbet zamanla
Kimbilir belki bir gün
Kurtulurum sonunda
O eski günlerden
O simsiyah nefessiz günlerden
Hep ağlardım ben
O uyurken
Hep saklandım ben
Kendi dünyama
Affet
Nefret ettim senden
Güneş hiç batmaz
Günler solsa da
Ateşler söndükten sonra
Artık çok geç
Çok geç
Hep uyurdun sen
Ben ağlarken
Hep saklandın sen
Kendi dünyana