Aşkın aldı benden beni
Bana seni gerek seni
Ben yanarım dün-ü günü
Bana seni gerek seni

Ne varlığa sevinirim
Ne yokluğa yerinirim
Aşkın ile avunurum
Bana seni gerek seni

Aşkın aşıkları öldürür
Aşk denizine daldırır
Tecelli ile doldurur
Bana seni gerek seni

Aşkın şarabından içem
Mecnun olup dağa düşem
Sensin dün-ü gün endişem
Bana seni gerek seni

Sofilere sohbet gerek
Ahilere ahret gerek
Mecnunlara leyli gerek
Bana seni gerek seni

Eğer beni öldürürler
Külüm göke savuralar
Toprağım anda çağıra
Bana seni gerek seni

Cennet cennet dedikleri
Bir kaç köşkle, bir kaç huri
İsteyene ver sen anı
Bana seni gerek seni

Yunus dürür benim adım
Gün geçtikçe artar odum
İki cihanda maksudum
Bana seni gerek seni

Şiir: Yunus Emre