No editor.
Güneşin battığı yerde içini çok acımasız bir hüzün kaplarUmutlar solar kalbinin derinliklerindeKaranlığın sancısı dolar ve teninde garip bir his duyarsınSonra bir sessizlik sarar her yeriniTek kelime bile söyleyemezsinÖyleyse doğ güneş ve de hiç batmaIşığından kimseyi hiç kimseyi mahrum bırakmaSararmış umutlaraSararan yapraklaraKararan bulutlara doğYaşanmamış çocukluklaraDört duvar arasında kalmış insanlaraSöz: Fulya KutluayMüzik: Mustafa Kemal Öztürk
infomuzikdefterim.com
@muzikdefterim
Hiçbir sanatçıyı takip etmiyorsunuz.