Zindanlardan taşa taşa kar beni
Mamak lardan metris lerden sor beni
Diyarbekre kanla bastım mührümü
Ceset ceset, kefen kefen, sar beni

Bu türkü mor dağların emanetidir
Firari mahpuslara bir avuç su
Bir türkü dilimi içerdekine
Çeyiz sandığına oyalı yazma
Memeye süt
Ve baharın toprağa bereketidir

Sığmaz dört duvarın yasına, dikenli tele
Cesur mermidir, mavzer yatağında bu
Önü kıtlık kıran, zemheri
Ardı ateş külü, kızılcık
Ve menekşedir

Bir teli asuri vurur, bir keldani
Ve yeşile çalar her mevsim
Petrol mavisini
Kan kızılını
Kavruk dudakların tuzunda tadı
Fırat'ı
Dijle'yi vurur

Heyy bre
Şahin gagasında
Can suretidir
Kara saçlım
Gül benizlim
Sevdiğim
Bu türkü
Mor dağların emanetidir

Zindanlardan taşa taşa kar beni
Mamak lardan metris lerden sor beni
Diyarbekre kanla bastım mührümü
Ceset ceset, kefen kefen, sar beni

Gün kar yanığı yüze vuranda
Debreşir gökçe yürek
Kasketi kederde, gömleği kan
Sevdası bir uçurumdur

Gözleri kor tanesi, gözleri hançer
Gözleri cesarettir
Krizantem çiçeğidir emeği gülüm
Elleri cesurdur ve de hünerli

Mor dağların ardında
Üç koca destan, üç koca dünya
Üç denklem, üç şifre
Üç atom çekirdeği ve
Bir çakmak, bir kıvılcım, bir de dinamit

Gün kar yanığı yüze vuranda
Mor dağların türküsü gelir
Onlar güneşin bağrında ateş
Yer yüzünde bir taze çiçektiler

Namluda namusun fişengi
İsyanda yürek kara düşte
Bembeyaz gerçektiler

Bin yılların sevdası
Nazlım
Sabır kıyısında
Kin köpüğü
Al almada
Başaklarda
Gül dudaklarda hasret

Zindanlardan taşa taşa kar beni
Mamak lardan metris lerden sor beni
Diyarbekre kanla bastım mührümü
Ceset ceset, kefen kefen, sar beni

Söyle türkünü sen
Erinme nazlı bacım
Ağlamadan
Karalar bağlamadan
Kına gecelerinin sevincinde
Lurke de Goven de
Temirağa da